معنی چوب دوک - جستجوی لغت در جدول جو

چوب دوک

لغت نامه دهخدا

چوب دست

چوبی که در دست می گیرند، عصا، دستوار، دستواره

فرهنگ فارسی عمید

چوب دار

کسی که کارش خرید و فروش گوسفند است، گله دار، گوسفنددار، گرزدار، چوبک زن

فرهنگ فارسی عمید

چوب دنگ

دنگ، دستگاهی که با آن شلتوک را می کوبند تا برنج از پوست جدا شود، آلت شالی کوبی

فرهنگ فارسی عمید

چوب فلک

(بِ فَ لَ)

قطعه چوبی است استوانه ای که هر دو سرش را سوراخ کنند یا دو سوراخ در دو سوی آن ایجاد کنند و ریسمانی از آن دو سوراخ بگذرانند و معلمان آن طناب را که دو سرش در دو سوراخ چوب بند شده است گرد هر دو پای طفل بازی گوش افکنند و تاب دهند تامحکم شود آنگاه بر کف پای او چوب زنند:
در این تازه مکتب برای کتک
ز باران و باد است چوب فلک.
طغرا (از آنندراج).
رجوع به فلک شود

لغت نامه دهخدا

چوب شوی

شویندۀ چوب،
چنبۀ گازری و کدین، (ناظم الاطباء)

لغت نامه دهخدا

چوب دشت

(دَ)

از قرای بلوک چنارانست بسمت قوچان. (مرآت البلدان ج 4 ص 276)

لغت نامه دهخدا

چوب پوش

پوشندۀ چوب،
از چوب پوشیده شده، پوشیده از چوب، مستور و پنهان در چوب، صفت سقفی که با تیرهای چوبی ساخته شده باشد، خانه ای که سقفش از چوب پوشیده شده باشد، سقفش چوب پوش است، یعنی از چوب پوشیده است و در ساختمانش چوب بکار رفته است، نظیر: تیرپوش و جز آن

لغت نامه دهخدا

چاه دوک

دهی است از دهستان طبس بخش درمیان شهرستان بیرجند که در 7 هزارگزی شمال باختری درمیان بر سر راه شوسۀ بیرجند به درمیان واقع شده، دامنه و گرمسیر است و27 تن سکنه دارد، آبش از قنات، محصولش غلات و شلغم وراهش مالرو است، (از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 9)

لغت نامه دهخدا

دوبدوک

(دَبِ دَ وَ)

شرطبندی و گرو بستن در دویدن است. (لغت محلی شوشتر نسخۀ خطی کتاب خانه مؤلف)

لغت نامه دهخدا